کی دنبالمون کرده که دیگه شیر رو توی شیرجوش و روی گاز نمی‌جوشونیم، به حباب‌های ریزی که دورش ایجاد می‌شه، زل نمی‌زنیم و به‌جاش سی ثانیه چرخیدن سینی مایکروویو رو ترجیح می‌دیم؟
کی دنبالمون کرده که به جای لباس پوشیدن، رفتن تا نونوایی محل، خریدن دو تا سنگک و سر راه سلام و علیک کردن با در و همسایه، با چهار تا کلیک سفارشمون رو ثبت می‌کنیم؟
کی دنبالمون کرده که به جای لم دادن روی کاناپه، تخمه خوردن و انیمیشن دیدن، سرعت دو ایکس رو انتخاب می‌کنیم که تند تند بگذره و تموم شه؟
کی دنبالمون کرده که دیگه کتاب نمی‌خونیم، مقاله نمی‌خونیم، دنبال معنی هیچ لغت زبانی نمی‌گردیم، هیچ یادداشتی رو خلاصه نمی‌کنیم و منتظریم هوش مصنوعی همه‌ش رو انجام بده و هلو رو بذاره تو گلومون؟
کی دنبالمون کرده؟
چی دنبالمون کرده؟
تهش به کجا قراره برسیم؟ اصلاً تهش چیه؟
مگه قرار نبود از مسیر لذت ببریم؟
این ک همش مقصده!!!
